راه های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال

روش اول – معامله‌گری یا تریدینگ

معامله‌گری یا تریدینگ فقط به ارزهای دیجیتال اختصاص ندارد و در تمام بازارهای مالی مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته هر بازاری با توجه به افکار و احساسات سرمایه‌گذارانش حرکت می‌کند، اما پدیده‌ای به نام «نوسان قیمت» در کلیه‌ی آن‌ها مشترک است که باعث جذابیت معامله‌گری و کسب سود از خرید و فروش می‌شود.

معامله‌گر‌ها وضعیت بازار و روند قیمت‌ها را بررسی کرده و با استفاده از انواع تحلیل‌های فاندامنتال (Fundamental)، تکنیکال (Technical) و «احساسات» (Sentimental)‌ و انواع استراتژی‌های مختلف،‌ تلاش می‌کنند دارایی‌های مختلف را در زمان مناسب بخرند و در زمان مشخص بفروشند و سود به دست بیاورند.

معامله‌گری یک دنیای گسترده و پرپیچ‌ وخم و در عین حال جذاب و پول‌ساز (البته برای افراد باتجربه) است. اصول و تکنیک‌های زیادی در معامله‌گری وجود دارد که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به «مدیریت سرمایه» (Money Management)، مدیریت ریسک (Risk Management) و هم‌چنین کنترل احساسات، ساخت استراتژی معامله‌گری و غیره اشاره کرد.

روش دوم –استخراج ارزهای دیجیتال و راه‌اندازی فول نود

راه‌اندازی فول نود روش دیگری از مشارکت در عملیات پردازش است و مثل ماینینگ به تجهیزات خاصی نیاز دارد. فول نودها همواره یک نسخه‌ی کامل و آپدیت از بلاک چین  را در سیستم خود اجرا می‌کنند.

استخراج ارز دیجیتال، یک روش قدیمی سنتی برای کسب درآمد در این حوزه است و در شبکه‌هایی که بر اساس الگوریتم «گواه اثبات کار» (Proof of Work = PoW) کار می‌کنند، وجود دارد.

بیت کوین به عنوان بزرگترین بلاک چین، دارای بزرگترین جامعه‌ی استخراج بوده و از کمپانی‌های بزرگ گرفته تا افراد معمولی، به استخراج این ارز محبوب می‌پردازند.

این روش در گذشته با کامپیوترهای خانگی نیز امکان‌پذیر بود، اما امروزه فقط با استفاده از دستگاه‌های مخصوصی به نام «ماینر» (Miner)‌ توجیه اقتصادی دارد.

نکته‌ی مهم در این روش، علاقه‌مندی به چالش‌های فنی و سخت‌افزاری، دانش فنی، فراهم کردن فضای مناسب به همراه تجهیزات شبکه و سیستم‌های خنک‌کننده، هزینه‌ی برق، اینترنت و … است.

علاوه بر استخراج، می‌توان از تجهیزات مشابه (یا حتی کامپیوتر‌های شخصی) برای راه‌اندازی نود‌های اصلی شبکه استفاده کرد.

به این نودها، «Master Node»‌ یا «Full Node»‌ گفته می‌شود. این نودها باید نسخه‌ی کاملی از بلاک چین و نرم‌افزار مرتبط به آن را روی حافظه‌ی خود داشته باشند و با ساخت هر بلاک جدید، خود را آپدیت کنند.

هر شبکه، شرایط و نیازمندی‌های خاص خود را برای راه‌اندازی این نودها دارد و اصولاً انجام چنین کاری به دانش فنی بیشتری نیاز دارد.

درآمد چنین کاری با توجه به سازوکار هر شبکه متفاوت است و در بیشتر مواقع کارمزد مشخصی از تراکنش‌ها به مسترنودها اختصاص داده می‌شود.

روش سوم-سهام‌گذاری یا استیک‌کردن ارزهای دیجیتال

مفهوم «سپرده‌گذاری» (Staking)‌ در شبکه‌هایی که بر اساس الگوریتم اجماعِ «گواه اثبات سهام» (Proof of Stake = PoS) کار می‌کنند، تعریف می‌شود.

تأیید تراکنش‌ها و ساخت بلاک در چنین شبکه‌هایی توسط نودهایی به نام «ولیدیتور» (Validator)‌ صورت می‌گیرد و هر ولیدیتور باید مقداری از ارز بومی آن شبکه را در آدرس مشخصی سپرده‌گذاری کرده باشد.

با توجه به ساختار هر شبکه، سایر کاربرها یا می‌توانند (با راه‌اندازی یک نود مستقل)، خود یک ولیدیتورِ مستقل شوند یا اینکه یکی از ولیدیتورها را به عنوان نمایند‌ه‌ی خود انتخاب و سپرده‌ی خود را به او پرداخت کنند.

هرچه مبلغ سپرده‌گذاری بیشتر باشد، میزان مشارکت در پردازش و حفظ امنیت شبکه بیشتر شده و طبیعتاً سود بیشتری حاصل می‌شود.

در حقیقت سپرده‌گذاری نوعی هولد بلندمدت است، با این تفاوت که در طول زمان، تعداد ارزهای استیک شده یا همان اصل سرمایه بیشتر خواهد شد که اگر این اتفاق با افزایش قیمت هر واحد از سکه‌ها نیز همراه باشد، سود خیلی بیشتری نسبت به هولدکردن به همراه خواهد داشت.

اکثر کیف پول‌های معروف از قابلیت استیکینگ چند رمزارز خاص پشتیبانی می‌کنند. مثلاً‌ در کیف پول «تراست ولت» (Trust Wallet) در زمان نگارش این مطلب، امکان استیکنیگ ارزهای BNB، ATOM و KAVA وجود دارد.

استیکینگ بدون‌خطر نیست!

فراموش نکنید که استیک‌کردن نیز با خطرهای خاصی همراه است. به‌عنوان مثال، اگر اعتبارسنج به‌ هر دلیلی از‌جمله دسترسی‌نداشتن به اینترنت نتواند کار خود را به‌خوبی انجام دهد، مجبور است بخشی از سهامش را به‌عنوان جریمه پرداخت کند. همچنین، اعتبارسنج‌ها باید برای مدت‌زمانی مشخص ارزهای خود را در شبکه قفل کنند و معمولاً در این مدت، به دارایی‌شان دسترسی ندارند.

برای اینکه به اعتبارسنج تبدیل شوید، با راه‌اندازی فول نودها و زیرساخت‌های سهام‌گذاری در بلاک چین  مدنظرتان باید آشنا باشید. همچنین، مبلغی حداقلی باید در شبکه سهام‌گذاری کنید که میزان آن به دستورالعمل‌های بلاک چین بستگی دارد. به‌عنوان مثال‌، برای اعتبارسنجی در شبکه اتریوم باید ۳۲ اتر در شبکه قفل کنید که در‌حال‌حاضر برابر با بیش از ۲میلیارد تومان است.

بااین‌حال، نگران نباشید؛ چراکه هنوز راه‌های کم‌‌دردسرتری برای سهام‌گذاری وجود دارند. یکی از روش‌های پرکاربرد شرکت در سرویس‌های آنلاین مانند صرافی هایی  همچون کوکوین (Kucoin) است که خدمات سهام‌گذاری ارائه می‌کنند.

این صرافی‌ها در ازای دریافت درصدی از پاداش، دارایی شما را دریافت می‌کنند و خود وظیفه اعتبارسنجی و شرکت در استیکینگ را برعهده می‌گیرند. درنهایت، شما نیز از درصد مشخصی از پاداش استیک‌کردن برخوردار می‌شوید. این درصد مشخص اغلب با عنوان APY (درصد بازده سالانه) اعلام می‌شود.

اگر به صرافی‌ها اعتماد ندارید یا صرافی مناسبی برای سهام‌گذاری کوین مدنظرتان پیدا نکرده‌اید، به «استخر سهام‌گذاری» (Staking Pool) می‌توانید بپیوندید. برای این کار ابتدا، باید کیف پول دیجیتال مخصوص سهام‌گذاری توکن خود را تهیه کنید. گام بعدی اتصال کیف پول به استخر سهام‌گذاری مشخصی است که شرایط آن را پیش‌تر بررسی کرده‌اید.

وب‌سایت‌های رسمیِ اکثر بلاک چین‌های اثبات سهام اطلاعات دقیق‌تری درباره شیوه سهام‌گذاری و شرکت در استخرهای استیکینگ ارائه می‌کنند.

روش چهارم –ساخت و خریدوفروش NFT

توکن‌ غیرمثلی (Non-fungible Token) یا به‌اختصار NFT به توکنی مبتنی‌بر بلاک چین گفته می‌شود که یگانه و منحصربه‌فرد است. بی‌همتا‌بودن این توکن‌ها که می‌توانند نمایانگر یک اثر هنری یا شیء فیزیکی یا آیتم درون‌ بازی باشند، باعث ارزشمندشدن آن‌ها می‌شود.

به فرایند ساخت و ایجاد توکن غیرمثلی «مینتینگ» (Minting) گفته می‌شود. مینتینگ NFT چندان هزینه‌بَر نیست؛ اما گاهی قیمت برخی از NFTها یک‌شبه ره صدساله را می‌پیمایند و به ارزش هزاران دلاری می‌رسند.

بدین‌ترتیب در سال‌های اخیر، ساخت و خریدوفروش توکن‌های غیرمثلی به یکی از روش‌های جذاب و محبوب برای کسب درآمد از ارزهای دیجیتال تبدیل شده است. در این روش، باید ابتدا کیف پولی تهیه کنید که با پلتفرم ایجاد NFT دلخواهتان سازگار است. سپس، آن را به پلتفرم مربوطه متصل و توکن مدنظرتان را ایجاد می‌کنید. درنهایت، توکن را در یکی از بازار‌های NFT فهرست می‌کنید و منتظر می‌مانید تا خریدار مناسبی برایش پیدا شود.

از پلتفرم‌هایی همچون NFT Art Generator، فوتور (Fotor)، اسکِچ‌ای‌آر (SketchAR)، هات‌پات (Hotpot) و وکس‌ادیت (VoxEdit) می‌توانید برای ایجاد NFT استفاده کنید. سپس، می‌توانید آن‌ها را در بازارهایی مانند ریربل (Rarible)، سوپرریر (SuperRare)، آرت ‌بلاکس (Art Blocks)، نیفتی گِیتوِی (Nifty Gateway) و مینتبل (Mintable) برای فروش بگذارید.

علاوه‌بر‌این، امکان اجاره‌دادن و کسب سود بدون نیاز به فروش NFT نیز در پلتفرم‌هایی همچون ان اف تی فای NFTfiو نکسو Nexo وجود دارد.

از‌آن‌جا‌که فرایند ساخت و فروش NFT تقریباً آسان و کم‌هزینه است، میلیون‌ها توکن‌ غیرمثلی وجود دارد که بسیاری از آن‌ها ارزش خاصی ندارند. تنها درصورتی می‌توانید به افزایش قیمت و فروش سودآور توکن خود امیدوار باشید که کمپین تبلیغاتی خاصی برایش در شبکه‌های اجتماعی به‌راه بیندازید یا ارزش NFT خود را به یکی از دارایی‌های فیزیکی یا اثر هنری ویژه گره بزنید.

همچنین، می‌توانید ظرفیت‌های مجموعه‌های برتر و توکن‌های NFT را زودهنگام شناسایی کنید. به‌این‌ترتیب، پیش از افزایش قیمت، آن‌ها را می‌خرید و منتظر رشد ارزش توکن‌های خود می‌مانید. باوجوداین، فراموش نکنید که تضمینی برای افزایش یا حتی ثبات قیمت دارایی‌های دیجیتال وجود ندارد. مانند سایر دارایی‌های بلاک چینی، خریدوفروش توکن‌های غیرمثلی هم همواره با خطرهای متعدد و احتمال سقوط قیمت همراه است.

جالب است بدانید که اخیراً پلتفرم‌هایی همچون NFTX و اسپلینترلندز (Splinterlands) و پالی‌چین مانسترز (Polychain Monsters) سرویس‌هایی نیز برای سهام‌گذاری NFTها ارائه می‌دهند. این سرویس‌ها عملکردی شبیه به سهام‌گذاری سایر ارزهای دیجیتال دارند؛ یعنی بدون نیاز به فروش توکن غیرمثلی خود، آن را برای مدتی مشخص در پلتفرمی قفل می‌کنید و از سود حاصل بهره‌مند می‌شوید.

روش پنجم –دریافت ایردراپ‌های ارزهای دیجیتال

ایردراپ Airdrop ارزهای دیجیتال به توزیع رایگان کوین یا توکن بین دارندگان توکن یا کاربران واجد صلاحیت گفته می‌شود. هدف تیم توسعه‌دهنده توکن یا کارآفرینان از ایردراپ، می‌تواند تبلیغات برای راه‌اندازی پروژه‌ای جدید یا جذب کاربر بیشتر به شبکه باشد. میزان توکنی که هر کاربر در ایردراپ دریافت می‌کند، به میزان سرمایه‌گذاری و مشارکت و سهم کاربر در شبکه بستگی دارد.

درمجموع، می‌توانیم بگوییم کسب سود به‌واسطه ایردراپ آسان‌ترین روش کسب درآمد در این فهرست است و به حداقلِ دانش فنی احتیاج دارد. با‌این‌همه، زمان دریافت ایردراپ در کنترل کاربر نیست و به‌طور‌کلی نمی‌توان روی ایردراپ‌ها به‌عنوان منبع درآمدی ثابت و همیشگی حساب باز کرد.

در ایردراپ، ممکن است بلاک چین خاصی تحت هارد فورک قرار بگیرد و براساس اصول ایجاد هاردفورک، به دارندگان توکن در شبکه قدیمی توکن جدید اعطا کند. همچنین، کاربران شبکه یا پلتفرم با معرفی کاربران جدید می‌توانند از ایردراپ‌های برنامه‌های ریفرال (Referral) یا «دعوت از دوستان» استفاده کنند.

گفتنی است که گاهی کیف پول‌ها و صرافی‌های جدید هم برای جذب کاربر بیشتر و معرفی توکن بومی خود برنامه‌های ایردراپ طراحی می‌کنند.

روش ششم –خرید ارزهای دیجیتال و هودل‌کردن (HODL)

هولد کردن تقریباً از ابتدای تاریخ ارزهای دیجیتال به‌عنوان راه کسب درآمد شناخته شده است. «هودل» با یک غلط املایی و جابه‌جایی حروف «D» و «L» به همان واژه انگلیسی «هولد» (hold) به‌معنای «نگه‌داری» اشاره می‌کند و به نگه‌داری بلندمدت دارایی‌های دیجیتال به امید بازار صعودی بلندمدت و کسب سود از افزایش قیمت گفته می‌شود.

درواقع، هودل همان سرمایه‌گذاری بلندمدت است که اغلب برای جلوگیری از ضرر ناشی از نوسان‌های کوتاه‌مدت استفاده می‌شود و روش سودبخشی برای پس‌اندازکردن می‌تواند تلقی شود. «هودلر» (Hodler) یا نگه‌دارنده بلندمدت دارایی می‌تواند بدون دردسر تحلیل بازار در کوتاه‌مدت و ورود مداوم به موقعیت‌های خریدوفروش، سود نسبتاً زیادی به‌دست آورَد.

با‌این‌همه، هرگز نباید ماهیت پرنوسان ارزهای دیجیتال را فراموش کنیم و هودل‌کردن ممکن است همیشه سودبخش نباشد. گاهی حتی ارزهای دیجیتالی که ظاهراً خوش‌آتیه به‌نظر می‌رسند، یک‌شبه سقوط می‌کنند. این مسئله اخیراً برای ارز دیجیتال لونا (LUNA) اتفاق افتاد و میلیون‌ها دلار سرمایه را از بین برد.

علاوه‌بر‌این، هودلر باید صبور باشد و تا مدت‌زمانی نسبتاً طولانی سراغ دارایی‌های خود نرود. همچنین، هودل‌کردن می‌تواند نقدینگی دارایی‌های هودلر و نقدینگی بازار را کاهش دهد که در بلندمدت ممکن است به تورم دارایی منجر شود. شما نیز اگر در افق زمانی کوتاه‌مدت به سرمایه خود احتیاج دارید، احتمالاً هودل‌کردن نمی‌تواند گزینه مناسبی برایتان باشد.

دراین‌میان، خبر خوش این است که به‌جای خرید مبلغ زیادی از یک توکن، می‌توانید از استراتژی میانگین هزینه دلاری (DCA) نیز برای هودل‌کردن استفاده کنید. در این استراتژی، باید در فواصل زمانی معین مانند هرهفته یا هرماه مبلغ مشخصی توکن با هدف سرمایه‌گذاری بلندمدت بخرید.

به‌عنوان مثال، به‌جای اینکه اول سال ۱۲میلیون تومان پول نقدتان را وارد شبکه بیت کوین کنید و دچار کمبود بودجه شوید، هرماه ۱میلیون تومان بیت کوین می‌خرید تا در پایان سال ۱۲میلیون تومان بیت کوین داشته باشید.

روش هفتم- آربیتراژگیری

«آربیتراژ» (Arbitrage) ‌به روش خاصی از معامله‌گری گفته می‌شود که در آن، یک دارایی خاص را در بازارهای مختلف، با قیمت‌های مختلف معامله می‌کنند به طوری که در پایان، مقداری سود قطعی تولید می‌شود.

مثلا اگر قیمت بیت کوین در یک صرافی ۵۰ هزار دلار و در صرافی دیگر ۵۱ هزار دلار باشد، می‌توان با خرید در صرافی ارزان‌تر و فروش در صرافی گران‌تر، مقداری سود به دست آورد.

آربیتراژ بحث جدیدی نیست و از گذشته‌های دور در بازارهای مختلف انجام می‌شده است. در سال‌های اولیه‌ی پیدایش صرافی‌های کریپتویی، اختلاف قیمت فاحشی بین قیمت ارزها وجود داشت و آربیتراژکارها سودهای بسیار نجومی از آن بدست آوردند. برنامه‌ها و ربات‌های زیادی نیز برای این سبک معامله‌گری طراحی و استفاده می‌شود.

امروزه، هرچند کم، ولی هم‌چنان این موضوع وجود دارد و عده‌ی زیادی از کاربرها با رصد قیمت ارزهای مختلف در صرافی‌های متمرکز و غیرمتمرکز به دنبال یافتن فرصت‌های آربیتراژ و کسب سود از آن هستند.

نکته‌ای که در مورد این سبک معاملات وجود دارد، محاسبه‌ی درستِ کارمزد صرافی‌ها، کارمزد تراکنش‌ روی بلاک چین‌ها و رصد صحیح «دفتر سفارش» (Order Book) و میزان در‌خواست‌های ثبت‌شده در بازه‌ی قیمتی مورد نظر است.

در این مقاله به معرفی جذاب‌ترین روش‌های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال پرداختیم. دنیای بزرگ رمزارزها، شاخه‌ی کوچکی از یک دنیای بزرگ‌تر به نام بازارهای مالی بوده و عده‌ی زیادی در حال فعالیت و کسب سود در این بازار هستند.

امیدواریم با مطالعه‌ی این مطلب، به درک بهتری از فرصت‌های درآمدزایی در فضای کریتپو رسیده و همواره موفق و پرسود باشد.